FeniXX – Herent 1-0

Op weg naar Gent voor de kraker tussen de plaatselijke AA en het Grote RSC Anderlecht passeerde ik langs de terreinen van FeniXX. Ideaal, want de wedstrijd FeniXX – Herent stond op het punt van beginnen. Een niet te onderschatten wedstrijd voor de kersverse periodekampioen, want Herent is wat ik noem een onder de radar blijvende topploeg. Ik zou namelijk denken dat Herent zich vorig seizoen maar nipt heeft kunnen handhaven, maar nee, ze eindigden gewoon op een prima vijfde plek. Dat was exact de positie waar ze op stonden toen ze afzakte naar onze velden. Ook de Grote Lodinho, jarenlang boegbeeld van Herents grote concurrent Veltem, maakte ruimte in zijn agenda om deze wedstrijd te kunnen bekijken. Leuk om te zien hoe alles samenkomt.
Zijn aanwezigheid en het feit dat ik dit verslag pas op dinsdagavond zit te typen, maakt natuurlijk dat de details van deze wedstrijd al in de nevelen van mijn geheugen zijn verdwenen. Wel is het zo dat Herent het beste aan de match begon. Meer dan wat opwarmballen voor Jens hadden ze niet in petto, maar het was toch oppassen geblazen voor onze jongens. De eerste echte grote kans was wel voor FeniXX. Na een kwartier besloot de verdediging van Herent namelijk een beetje te helpen. De centrale verdediger van Herent dacht eventjes dat hij Kevin De Bruyne was en besloot Robbe alleen naar hun doelman te sturen. Hij omspeelde het sluitstuk van Herent, maar de verdediger was goed teruggekomen en maakte het Robbe moeilijk genoeg waardoor hij niet tot een echte poging kon komen. Net voor rust kwam er ook nog een gevaarlijke poging van Larivière, zijn poging ging maar rakelings naast.
Ondertussen begon de spanning zich steeds meer en meer bij mij op te hopen. Niet omwille van de wedstrijd, maar de wedstrijd van half 7. Wat een mens toch allemaal doet om zijn favoriete ploeg aan het werk te zien. Ik zak er zelfs voor af naar de Ghelamco Arena. Dat is namelijk geen pretje. Wat een troosteloos winkelcomplex lijkt te zijn, blijkt dan uiteindelijk gewoon een voetbalstadion te zijn. Ook rond het stadion was er totaal geen voetbalbeleving. Je zag dat de mensen die er rond liepen er eigenlijk helemaal niet zo graag waren. In het stadion was het overigens ook geen pretje. Waar je bij andere stadions gezellige kraampjes en standjes hebt waar je iets kunt kopen om te eten of te drinken, kom je in Gent terecht in iets wat meer op een luchthaven lijkt dan op een stadion. Ik keek verstrooid naar buiten in de hoop een vliegtuig te zien, maar kwam toen weer tot mijn zinnen.
In de tweede helft kwam FeniXX sterk opzetten. Het gevaar kwam vooral via Allan, die zijn tegenstander keer op keer voorbij zoefde. De rechtsachter van Herent beleefde niet zijn gezelligste namiddag, want hij werd keer op keer voorbij gelopen door zijn rechtstreekste tegenstander. Ik kreeg er zowaar Sardella-vibes bij, nu ook niet meteen de beste voetballer die ooit op Anderlecht heeft rondgelopen.
Na een uurtje was het prijs. Na een strakke inspeelpass van Mauro zette Robbe met een weergaloos tikje Allan aan voor de doelman. Hij besloot niet zuiver maar het schot was toch hard genoeg om de goed spelende keeper van Herent te verschansen. Het lijkt even alsof Allan denkt dat hij op school zit want uit het niks gaat hij aan de achterlijn staan en steekt zijn hand op. Heel vreemde taferelen allemaal maar het neemt niet weg dat FeniXX de leiding heeft genomen. Het teken wel voor Herent om de druk op te voeren en min of meer te kamperen op de helft van FeniXX. Herent probeert de opening te vinden en er hangt constant dreiging in de lucht, maar echt grote kansen dwingen ze niet meer af. FeniXX had ook nog een paar goede mogelijkheden op de tegenaanval, en het hadden er nog meer geweest als het betere zolenwerk gespaard zou zijn gebleven tot in de zaal, maar dat was niet het geval. Op het einde van de wedstrijd krijgt Dalil nog de ultieme kans op de 2-0 na een goede voorzet van Shé, maar hij besluit op de alweer sterk uitgekomen doelman.
Herent heeft getoond dat het niet voor niets op de vijfde plaats staat. Een goede prestatie van hen werd echter niet beloond met punten. Niet dat ik er rouwig om ben. FeniXX heeft de overwinning zeker niet gestolen en behoudt zo zijn voorsprong van 4 punten op eerste achtervolger Bertem-Leefdaal. Alles prima en we zijn er klaar mee. AA Gent – Anderlecht was nu ook niet de meest onvergetelijke wedstrijd. Het opvallendste was het fluitconcert van de Gent-supporters bij de invalbeurt van Benito Raman. De speler die 8 jaar geleden de cruciale treffer maakte op Club Brugge en Gent zo hun tot nog toe enige titel bezorgde. Alsof Paul Van Himst zou uitgefloten worden op Anderlecht. Maar goed, niemand lijkt er zich vragen bij te stellen, buiten ikzelf dan. Volgende week maakt FeniXX de verre reis naar Rotselaar.