FeniXX – Hoegaarden 6-1

We moeten het eens dringend hebben over Olivier Deschacht. Het moet één van de grootste voetballers aller tijden zijn in onze Belgische competitie, met onwaarschijnlijk veel wedstrijden op de teller voor RSC Anderlecht. Een legioen aan concurrenten werd doorheen de jaren gehaald om hem uit het eerste elftal te verdringen, maar de meesten gingen met hangende pootjes terug weg. Jelle Van Damme werd zelfs op de linksbuiten opgesteld, omdat je het niet kon maken om Oli uit de ploeg te zetten. Afgelopen weekend zat hij nog een zakje Croky paprika chips op de tribune te eten tijdens Anderlecht – Club Brugge. Wat een held! Acht titels heeft hij op zijn conto staan, dat doen geen enkele ploeg (!) – op Anderlecht na dan – hem na in de 21e eeuw. Desondanks werd en wordt hij nog steeds door een heel deel van de (Anderlecht)supporters (onterecht) verguisd. Is het jaloezie of gebrek aan voetbalintelligentie? In ieder geval, Deschacht krijgt niet het respect dat hij eigenlijk verdient. Het enige wat Deschacht nooit deed, was scoren. Jaren bracht hij door op de linksback, maar eens het net vinden, neen dat zat er niet in. Gelukkig heeft elke voetballer dan wel eens een moment dat alles klopt. Voor Deschacht gebeurde dat op 25 april 2015. Na 24 minuten stond Anderlecht toen met 2-0 voor tegen KV Kortrijk, dankzij 2 doelpunten van jawel, Olivier Deschacht.
Yes! Hoegaarden! Ik steek het niet onder stoelen of banken, Hoegaarden is één van mijn favoriete teams in de eerste provinciale. Ondanks dat het enorm ver weg ligt van de velden van FeniXX, vind ik het toch altijd fijn dat deze club in de reeks zit. Er klopt ook gewoon heel veel aan deze club: leuke supporters (ook al gaven ze deze editie niet echt thuis), mooie shirts (van mijn favoriete merk Macron) en een veld op een prachtige locatie (ze hebben jammer genoeg wel een plastieken grafbak liggen, maar ja, dat zien we tegenwoordig overal). Hoog tijd dus om mijn zieltogend leventje nog eens te onderbreken en mij richting de velden van FeniXX te begeven. Voor FeniXX stond er veel op het spel. Na de pijnlijke nederlaag van vorige week hadden ze toch wel iets recht te zetten. FeniXX begon dan ook gretig aan de wedstrijd en Hoegaarden werd meteen in het defensief gedrukt. Ik was in de eerste minuten vooral gefascineerd door het potje dat op de backlijn was blijven staan. Na een paar minuten was het opeens verdwenen, welke magische truc hiervoor is uitgehaald, is mij nog steeds onduidelijk.
Toch is het Hoegaarden dat na een tiental minuten op voorsprong komt. Een diepe bal in de rug van de verdediging leek onze jongens te verrassen en via een gekraakt schot werd het 0-1. Een vermijdbaar doelpunt en zo breng je jezelf natuurlijk in de problemen. FeniXX liet het hoofd echter niet hangen en bleef dreigen. Ze kwamen dan ook weer snel op gelijke hoogte. Een voorzet werd onvoldoende weggewerkt en Dalil kreeg de bal recht in zijn voeten aan het penaltypunt. Bovendien stond hij ook nog eens moederziel alleen. Dalil nam dit geschenkje graag aan en knalde de bal tegen de netten. Even later kreeg Yassine het aan de stok met de zwaartekracht. Om onduidelijke reden ging hij opeens kei hard tegen de grond. Een snoek is er niks tegen. De scheidsrechter kon er echter niet mee lachen en toonde Yassine de gele prent. De poppetjes gingen aan het dansen. De ref had zijn gele kaart nog vast en vond dan dat hij ze evengoed nog een paar keer in de lucht kon steken. Ook Jeremy en een speler van Hoegaarden gingen bij dit merkwaardig voorval in het boekje.
Het duo centraal in de verdediging wordt vaak in een adem genoemd. Denk bijvoorbeeld maar aan Puyol en Piqué. Ze hebben jarenlang samen gespeeld en veel mensen vinden het dan ook niet de moeite om het onderscheid tussen hen beiden te maken. Ook de omroeper van FeniXX vindt het niet nodig om deze distinctie tussen de 2 centrale verdedigers te maken. Want nadat Sander de 2-1 via de lat tegen de touwen had gekopt, werd Björn gefeliciteerd met zijn doelpunt, die verbaasd vanop de middellijn richting de kantine keek. De omroeper zette zijn fout daarna nog recht, maar het kwaad was al geschied. Intussen zal hij zijn C4 wel al gekregen hebben.
Daarna was het tijd voor het eerste grote moment van de wedstrijd. FeniXX komt opnieuw dreigend de box van Hoegaarden binnengedrongen. Ze slagen er bij de Brouwers maar niet in om de bal weg te krijgen en opeens legt Jeremy af op de aanstormende Mauro. Die twijfelt niet en haalt de trekker over. 3-1! Bovendien moet dit zowat het eerste doelpunt van Mauro in zijn leven zijn (trainingen inbegrepen). FeniXX dus na 35 minuten op een dubbele voorsprong. De 3 puntjes konden al bijgeschreven worden want dit Hoegaarden ging dit echt nooit meer goedmaken.
De wedstrijd kabbelt dan ook maar een beetje verder. FeniXX blijft de wedstrijd domineren en is nog een paar keer gevaarlijk. Scoren zat er voorlopig niet meer in. Tot halfweg de tweede helft. Schoukens met een diepe bal op Shé. De keeper van Hoegaarden komt een jaar te laat uit zijn doel gelopen waardoor Shé de 4-1 over de doelman kan binnentikken. Wedstrijd nu helemaal gespeeld. Zeker nadat Hoegaarden onmiddellijk na de aftrap balverlies leed en Allan er 5-1 van maakte. Allan was gedurende de hele wedstrijd nog niet uitgefloten en heeft volgens mij dit seizoen nog geen kritiek gekregen, maar toch vond hij het nodig om zijn ene hand aan zijn oor te brengen en zijn vingertje op zijn mond te leggen. Misschien was hij geïrriteerd door de omroeper, die het nu echt wel bruin aan het bakken was, omdat hij het doelpunt van Shé nog aan het afroepen was. In ieder geval stond de uitslag van vorige week opnieuw op het scorebord, maar bij FeniXX kunnen we er beter mee leven dan vorige week.
Het werd zelfs nog 6-1 dankzij het tweede grote moment van de wedstrijd. Na een mooie combinatie op rechts verlegde Dorian met een afgemeten pass het spel. Mauro was diep gelopen, controleerde de bal in de box, liep nog wat verder, dribbelde nog een beetje en legde met zijn mindere rechter zowaar zijn tweede van de middag tegen de touwen. Even later werd Jeremy nog diep gestuurd, een goed meevoetballend keeper van Hoegaarden kwam echter goed uit zijn doel en trapte de bal weg. De bal kwam echter pardoes in de voeten van Dorian terecht, die lucide genoeg was om onmiddellijk op doel te trappen. Vanop 40 meter belandde zijn poging op de paal. Jeremy was echter goed gevolgd en trapte de bal binnen. Jammer genoeg stond hij 10 meter buitenspel. De lijnrechter vond het echter te gewoon om gewoon te vlaggen. In plaats daarvan gooide hij zijn vlag in de lucht en ving ze dan ook nog eens op. De betere acrobatie en op deze manier verwen je het publiek ook nog eens.
Dit alles veranderde niets meer aan de einduitslag. FeniXX won zeer eenvoudig van een matig Hoegaarden. Volgende week kunnen ze een mooie zaak doen als ze winnen in het geplaagde Kampenhout.