De donderdagse durum...

De donderdagse durum. Nee, dit is niet de titel van het nieuwste stripverhaal van Suske & Wiske, maar wel een traditie die in de loop van het seizoen is opgebouwd in FeniXX. We hebben dit seizoen zelfs al eens een durum besteld voor iemand die er die donderdag uitzonderlijk niet was. Uit gewoonte.

Zo’n traditie dus.

Afgelopen donderdag, deze voor de thuiswedstrijd tegen FC Melsbroek, werd voor het eerst sinds ik me kan herinneringen geen bestelling geplaatst. De wedstrijd tegen Melsbroek (de laatste wedstrijd op het Populierendal) zou dus lastig worden, dat stond toen al vast.

Een wedstrijd spelen op je verjaardag, het zijn de wedstrijden die je bijblijven. Ik heb een paar keer mogen voetballen op mijn verjaardag, en hoewel dat allemaal saaie voorbereidingswedstrijden zijn (en ook een tornooitje), herinner ik me die nog perfect. Ook de wedstrijden waarin je een rode kaart krijgt, blijf je je vaak een heel leven herinneren - tenzij je Sergio Ramos heet waarschijnlijk. De jarige Erdogan van FC Melsbroek koos voor een combinatie dit weekend. Als de informatie die onze afgevaardigde mij meedeelde juist was tenminste. De wedstrijd was nog maar nauwelijks op gang gefloten of hij ramde zijn elleboog al in het aangezicht van Thomas. Bewust of onbewust, dat weet ik niet, maar de scheidsrechter trok gedecideerd een rode kaart. Compliment hoor, voor de scheidsrechter. Want waar scheidsrechters over het algemeen WEIGEREN een kaart te trekken in het openingskwartier, durfde de scheidsrechter deze beslissing te nemen.

En zo kreeg FeniXX 87 minuten de tijd om op zoek te gaan naar de overwinning. Dit zou normaal gezien een makkie moeten zijn, na een 15 op 15 in de laatste 5 matchen en tegen een man minder, maar - cliché cliché - een rode kaart bij de tegenstander is vaak ook een vergiftigd geschenk. Vaak gaat de ploeg die in ondertal staat dan alle truken van de foor uit de kast halen om het resultaat zo lang mogelijk vast te houden. Dit moest Melsbroek echter niet doen, FeniXX vertraagde het spel namelijk zelf. Het moest best gezellig toeven zijn, in het lentezonnetje een wedstrijd spelen, en sommige spelers van FeniXX leken daarmee genoegen te nemen. Gevolg: heel veel holder de bolder voetbal. Het enige ophefmakende dat in de eerste 20 minuten gebeurde, was een tactische wissel bij FC Melsbroek die door de speler die eraf moest maar matig werd geapprecieerd. Ondertussen hadden de meeste supporters zich ook naar de overkant van de tribune begeven, om daar de nodige vitamine D te pakken. Met jaloerse blikken zat ik hen heel de tijd te begluren, want ik zat weg te kleumen op de bank. Nu wil ik niet klagen: ik vind het leuk om te voetballen en ben steeds blij als ik in de selectie word opgenomen, maar ik zit toch liever bij een aangename temperatuur van een graadje of 18 op de bank dan in deze omstandigheden.

Opeens was er dan toch een kans voor FeniXX. Shé wurmde zich door de verdediging van Melsbroek heen, maar kon om de één of andere reden niet besluiten. Daarna werden er heel veel ballen over de draad getrapt waardoor ik steeds nieuwe ballen op het veld moest trappen. Om de 2 minuten had ik prijs. Ik kreeg zelfs de tijd niet om mijn wafel rustig op te eten.

Vijf minuten voor rust kreeg FeniXX nog een grote kans. Thomas kon aan de tweede paal trappen en de doelman van Melsbroek had een goede save in huis om Thomas van de 1-0 te houden.

De tweede helft bracht niet meteen verbetering voor FeniXX. Tot Erwin het na een uur op zijn heupen kreeg. Hij recupereerde de bal op het midden en toverde daarna een Zidane uit zijn hoed om zijn tegenstander te passeren. Shé werd uiteindelijk vrijgespeeld in de zestien en die trapte de bal voorbij de doelman. FeniXX nu op rozen. Maar het antwoord van Melsbroek volgde al snel. Een kopbal die wat verloren leek, belandde pardoes op de dwarsligger. Je voelde aan alles dat het zeker nog niet binnen was voor FeniXX en een kwartier voor het einde leek de ramp zich te voltrekken. Eliel kreeg de bal ongelukkig via zijn lichaam tegen zijn arm en de bal ging op de stip. Het zou kunnen dat Frank De Bleeckere hier een VAR-interventie had verwacht, maar dat bestaat tot op heden nog niet in het proviniciale voetbal. Een speler van Melsbroek knalde de bal (waarschijnlijk met zijn ogen toe) kei hard door het midden tegen de netten. 1-1 met nog een kwartier op de klok. FeniXX moest nu dringend op zoek naar een doelpunt om puntenverlies te vermijden.

Daar slaagde het jammer genoeg niet in. Echt kansen kon FeniXX niet meer afdwingen, en dat was eigenlijk het verhaal van de hele wedstrijd. Walid scoorde nog bijna toen de doelman van Melsbroek zijn afstandschot onder hem liet doorglippen, maar de bal rolde tergend traag net naast de verkeerde kant van de paal buiten. Hier bleef het bij en zo leed FeniXX voor het eerst sinds 8 januari nog eens puntenverlies.

Zo is het toch een beetje een afscheid in mineur geworden van het Populierendal. Want jawel, binnen 2 weken mogen we voor het eerst op het plastieken veld in Beigem aantreden. En nu is het écht zo, want ikzelf heb al de eer en het genoegen had om in Beigem te mogen aantreden. Ik zal hier ondertussen ook al wat sluikreclame posten, want je moet geen inkom betalen binnen 2 weken voor de thuiswedstrijd tegen Rhodienne. Je mag natuurlijk uiteraard veel pintjes drinken, zodat we toch nog veel winst kunnen overhouden aan de volgende thuiswedstrijd. Volgende week wacht eerst nog de uitwedstrijd tegen Veltem, waar we toch het één en ander recht te zetten hebben na onze prestatie van afgelopen weekend. Donderdagavond zal ik voor de zekerheid toch maar een durum bestellen...