FeniXX BeigHum verstevigt zijn koppositie!

Er werden deze speelronde vier wedstrijden op zaterdagavond afgewerkt. Zoals het een goede journalist betoogt, hield ik deze resultaten nauwgezet in de gaten. Al snel stond er op de RBFA-app (die wonderwel vrij goed werkte) dat Bierbeek - Elewijt op 0-3 geëindigd zou zijn. Aangezien deze uitslag als ‘live’ stond aangegeven, had ik echter nog geen zekerheid dat dit ook de effectieve einduitslag was. Om niet beschuldigd  te worden van de verspreiding van fake news, sprak ik direct mijn bronnen bij Elewijt aan en kreeg ik redelijk snel de bevestiging dat dit effectief de einduitslag was. Ook de andere uitslagen waren gunstig voor ons. Als we de volgende dag Eendracht Mazenzele Opwijk konden verslaan, zouden we maar liefst een voorsprong van 9 punten bij elkaar hebben verzameld. We wisten dus wat ons te doen stond.

Daartegenover stond dat EMO, zoals de jongens van Eendracht Mazenzele Opwijk zich graag laten noemen, de achterstand op FeniXX konden verkleinen tot 5 punten indien ze zouden komen winnen op het Populierendal. U leest het goed, we spelen nog steeds op ons grasveld in Borght omdat het plastiek veld in Beigem nog steeds niet klaar is om wedstrijden op te spelen. Voorlopig is het ook nog niet helemaal duidelijk wanneer dit wel het geval zal zijn. Het lijkt wel of Sint Tetis, de patroonheilige van de plastieken velden, een vloek heeft uitgesproken over FeniXX. Niet dat  het de spelers iets leek te deren, want FeniXX koos meteen vol voor de aanval. Dit ook wel omdat EMO het toeliet: als angstige haasjes kropen ze terug tot in de eigen backlijn, in de hoop dat FeniXX voor de honderdste keer dit seizoen een 0-0 uitslag zou laten optekenen. FeniXX probeerde wel, maar een opening forceren was moeilijk. FeniXX kon gevaarlijk zijn met enkele goed aangesneden corners die hier en daar tot een kopkansje leidden, maar echt op de proef stellen konden ze de doelman van EMO niet. Ondertussen stond Jens eenzaam en alleen in zijn backlijn, wat onverschillig voor zich uit te staren. Zijn handschoenen had hij in feite perfect in de kleedkamer achter kunnen laten, want zijn werk bleef beperkt tot hier en daar een passje links en rechts. 0-0 was de ruststand, FeniXX zou op zoek moeten gaan naar andere manieren om het laken naar zich toe trekken.

Toen de spelers voor de tweede helft naar buiten kwamen, zagen enkelen van hen de verslaggever van FeniXX langs de kant staan. Giac maakte van de gelegenheid gebruik om hem te komen begroeten en te vragen hoe het ging. Dit moment zal zijn kompaan in de centrale verdediging, Erwin, niet ontgaan zijn. Dit moet een schok voor hem geweest zijn. Op deze manier werd hij namelijk pijnlijk met de neus op de feiten gedrukt van de eindigheid van zijn roem. Hij zou in de tweede helft dus eventjes het publiek dienen te verwennen om opnieuw in het verslag te kunnen worden vermeld.

Hij voegde meteen de daad bij het woord (in feite bij de gedachte) want de tweede helft was nog maar net op gang of Erwin zorgde al voor het betere gallery play, toen hij als laatste man een bal achteloos uit de lucht plukte en met een hakballetje de aanstormende aanvaller van EMO uitschakelde. Ik werd er helemaal wild van toen er een supporter van EMO naast mij kwam staan. Wat ik toen niet wiste, was dat ik de ergste 45 minuten uit mijn leven tegemoet ging.

Ik had tijdens de eerste helft een aangename babbel gehad met de afgevaardige van de B-ploeg, dus ik was wel in voor een babbeltje. De supporter van EMO leek me wel de ideale persoon daarvoor. Toen het doelpunt van Jan werd afgefloten door de voorafgaande ‘schwalbe’ van Nourredine (dat naar mijn gevoel geen schwalbe was, ook geen fout, gewoon een val na het verlies van het evenwicht), begon hij tegen mij te spreken. “Als hij niet had geroepen, had de scheidsrechter het doelpunt waarschijnlijk niet afgekeurd”, zei hij. “Best mogelijk”, antwoordde ik en toen dacht ik dat we met elkaar een leuke voetbaldiscussie zouden kunnen voeren. Al snel bleek echter dat deze man zich de grootste voetbalkenner aller tijden vond. Bovendien vond hij zichzelf het grootste slachtoffer van de wereld. Het leek wel dat op de dag van zijn geboorte alle wereldleiders hadden afgesproken om deze man het leven zo zuur mogelijk te maken, want hij was echt Calimero in het kwadraat. Snel na het afgekeurde doelpunt van FeniXX scoorde EMO namelijk ook, maar de grensrechter vlagde voor buitenspel. Dat vond deze man niet kunnen. Ook al ging hij er zelf van uit dat het buitenspel was, toch vond hij dat de spelers van EMO mochten protesteren tegen de scheidsrechter. Hij zette zijn jongens weg als ‘te braaf’.

Eventjes later begon hij echter helemaal te flippen. Erwin wou namelijk per se opnieuw in het verslag komen en had geen zin om tot het einde te wachten. Als een paard dat zijn stal heeft geroken, liep hij opeens tijdens een aanval mee richting het doel van de tegenstander. Ondertussen kapte Jan zich aan de rand van de zestien goed vrij en trapte richting doel. Hierbij kraakte hij zijn schot maar op dat moment liep Erwin de zestien in en met een listig tikje verschalkte hij de doelman van EMO. 1-0 FeniXX na exact een uur voetballen. Enkele spelers werden woest en hielden bij hoog en bij laag vast dat Erwin buitenspel stond. Ook de trainer van EMO hield het niet meer: hij begon de scheidsrechter de huid vol te schelden en beschuldigde hem ervan dat hij het reglement niet kende. Dat hij zijn team misschien iets aanvallender had kunnen laten spelen, kwam niet bij hem op. De aanvallers leken mij nochtans prima voetballers. De man naast mij zag dit alles dus gebeuren en was er ook zeker van dat het buitenspel van. Ik kon dit onmogelijk zien, aangezien het zich op 60 meter afspeelde van waar ik stond, maar ik wil de arendsblik van deze man natuurlijk ook niet in twijfel trekken. Ik maak er misschen meer woorden aan vuil dan nodig is. FeniXX stond met nog een half uur spelen op een verdiende voorsprong en je voelde aan alles dat EMO dit niet meer ging kunnen rechttrekken, omschakelen uit zo’n defensieve constellatie is namelijk heel moeilijk.

Bovendien leken niet alle spelers van EMO door te hebben dat ze achter stonden. Ongeveer 5 minuutjes na het doelpunt van Erwin ging één van hun spelers namelijk doodleuk op de grond zitten, als een kindje dat geen snoepje kreeg van zijn moeder. Hij zat wat chagrijnig voor zich uit te staren en weigerde op te staan zolang hij geen verzorging had gekregen. Na een paar minuutjes stond hij eindelijk recht en ging trekkebenend naar de kant. Einde wedstrijd zou je denken. Niets leek minder waar. Eventjes later liep hij weer als een dartel veulen over het veld en hij zou de wedstrijd gewoon uitspelen. Ik vind dit toch allemaal heel eigenaardig. Show verkopen is allemaal heel leuk en aardig, maar als je je eigen ploeg er mee tegenwerkt, vraag ik me toch af wat de bedoeling is van zo’n actie.

Voor de rest gebeurde er weinig meer op het veld. EMO probeerde wel, maar was onmachtig. FeniXX hield vlotjes stand en probeerde af en toe te counteren, maar deze kwamen er (mede door de staat van het veld) niet helemaal uit. 

De supporter van EMO die naast mij stond werd hoe langer hoe gefrustreerder: hij begon de scheidsrechters persoonlijk te viseren en riep op hen door hun achternaam te roepen. Deze beleefdheid had hij nog wel. Ook dit zou echter weinig invloed hebben op alles wat er afgelopen zondagmiddag gebeurde op FeniXX, buiten het feit dat ik bijna een zenuwinzinking kreeg. Het bleef bij 1-0 en FeniXX kon alweer 3 punten op het conto bijschrijven. Zo pakken we na de nederlaag tegen Bertem gewoon opnieuw vlotjes 9 op 9, na een toch niet zo simpel programma met wedstrijden tegen Hoegaarden, Liedekerke en EMO. 

Zo loopt FeniXX dus uit tot op 9 punten op hun eerste achtervolger en hebben ze toch al een mooie voorsprong bij elkaar gefietst op het pelotonnetje dat zich achter ons heeft samengeklit. Het verschil tussen plaats 2 en plaats 7 bedraagt namelijk amper 4 punten. Deze voorsprong heeft tot gevolg dat FeniXX met 25/33 in de komende wedstrijden altijd kampioen is. Geen simpele opdracht, maar ook niet onoverkomelijk. Uiteraard zal de tegenstand ook nog punten laten liggen, dus het begint er met de week alsmaar mooier en mooier uit te zien voor ons. De focus moet echter behouden blijven, want volgende week kan de wereld er opnieuw een beetje anders uitzien. Opnieuw wacht ons namelijk een moeilijke opdracht. Bertem-Leefdaal uit, de enige ploeg die ons dit seizoen al kon kloppen...